شهید حسن باقری
نزدیک نماز ظهر بود ،
حسن باقری برای تجدید وضو به ساختمانی که پشت سپاه بود رفت و دقایقی بعد، در حالی که وضو گرفته و هنوز آستین هایش بالا بود ..... بیرون آمد . من هم قصد داشتم بروم تجدید وضو کنم . مرا که دید با آن صدای بم کلفتش گفت: علی آقا التماس دعا داریم؛ کمی مکث کرد و سپس ادامه داد: باید کاری کنیم که در این جنگ نمره خوبی بیاریم . چه نمره ای؟! نمره شهادت . باید شهید بشیم . حیفه شهید نشیم. گفتم هر چه هست دست خداست . حسن با قاطعیت پاسخ داد: نه! دست خودمان هم هست . گفتم چطور؟ گفت اگر دو چیز را رعایت کنی ، خدا شهادت را نصیبت می کنه . چه چیز هایی ؟ حسن باقری با حالت ویژه ای گفت : یکی پر تلاش باش و دوم مخلص ! این دو تا را درست انجام بدی خدا شهادت را هم نصیبت می کنه. بعد اضافه کرد : علی آقا شهید شدی ، شفیعمان باش ! این حرف را که زد ، به چهره اش نگاه کردم و شهادت را در آن خواندم . یقینم شد که به زودی به شهادت خواهد رسید .
(خاطره سردار علی ناصری از شهید باقری برگرفته از کتاب پنهان زیر باران ، انتشارات سوره مهر)
